Motywacja

Dyscyplina i motywacja są to dwie strony tego samego miecza. Zmotywowany student to nie problem z dyscypliną. Dyscyplina i problemy są spowodowane brakiem motywacji. Problemem dla - nauczycieli, instruktorów czy wychowawców jest znalezienie wystarczająco dużo czasu, energii i pomysłów.

Nie dawano czytałem książkę o nowym nauczycielu który walczył o to jak zmotywować uczniów w jednej z miejskich szkół. Przyniósł kilka gryzoni, i to pobudziło studenta. Student obserwował gryzonie, dbał o nie, ale był przerażony że jest ich tak wiele. Nauczyciel patrzył z zachwytem, jak po raz pierwszy przez cały rok, chłopiec podniósł książkę o gryzoniach i zaczął czytać. Następnego dnia student wszedł do klasy i rozróżnił samice od samca. Innymi słowy motywacja to długoterminowa wizja…

Mógłbym przytoczyć wiele przykładów z życia osobistego chociażby historia chłopaka z mojej klasy. Jak tylko przeniósł się do szkoły średniej która dawała mu wyższy poziom rozwoju i wrócił do swoich starych nawyków. Był bardzo zadowolony i podekscytowany. Jednak następnego dnia zaczął walkę z ołówkiem która zanegowała starania każdego z nauczycieli. Zamiast widzieć nową szanse jako motywator, to było postrzegane jako kara. Tak więc, następna reguła, oprócz motywacji, upewnij się że masz wsparcie rodziców i wspólne wartości.

Skąd się to bierze że tak ważne aspekty w wielu przypadkach są pozostawiane nauczycielom, wychowawcom, instruktorom ?                    

Szkoła, wszelkiego rodzaju zajęcia dodatkowe czy obozy również pedagodzy robią naprawdę dobrą robotę. Wszyscy mają dobre pomysły ale większość nauczycieli pracuje w sytuacjach zupełnie wyjątkowych, więc te myśli wymagają zmian.

MOTYWACJA ZEWNĘTRZNA 

Jedną z alternatyw zmuszenia studentów w grupie do zapamiętywania faktów lub tego co się do nich mówi jest brzydko mówiąc > przekupić je : nagrodami, słodyczami, ocenami. Zewnętrzna motywacja była i jest używana na obozach czy w szkołach od lat. Odnosi się ona do pierwszego etapu naturalnego wodospadu uczenia się : to daje uczniom cele. Podopieczni chcą dostać nagrodę ,a więc są chętni do gry na zasadach wychowawców. Ale niestety ta metoda spada na drugi plan. Studenci uczą się aby zobaczyć wiedzę jaką chce przekazać im nauczyciel ale traktują to jako sposób na wygranie nagrody, a nie coś ciekawego do poznania na własną rękę. Nie widzą tego jako coś użytecznego dla siebie. Więc nie zadają pytań. I mimo że nagroda została osiągnięta to nie mają żadnej motywacji do zachowania tego czego się nauczyli.

Dzieci i młodzież które są z natury ciekawe i mają do czynienia z zewnątrz-pochodną nagrodą generują pytania, ale pytania te mają niewiele wspólnego z treścią jaką nauczyciel chce przekazać. Ich pytania mają charakter : " Jak mogę nagiąć zasady, aby wygrać mecz?" lub " Co będzie dla mnie najmniejszym wysiłkiem ale nadal będę spełniał wymagania nauczyciela ? " 

Lepszym sposobem aby zmotywować grupę to dać im możliwość do osiągnięcia jakiegoś celu, który spełnia dwa warunki : jeden, żeby uczniowie mieli rzeczywisty interes w swój cel, a dwa to że informacja nieciekawa dla każdego z nich jest "wewnętrznie" związana z celem. Więc aby osiągnąć cel jednocześnie będą musiały korzystać z informacji nieciekawych. Uczniowie w bardzo szybki sposób uczą się nowych rzeczy które mogą później wykorzystać.

MOTYWACJA WEWNĘTRZNA 

Rola nauczyciela w sposobie motywacji grupy zmieniła się w ostatnich latach. Nastąpiło przesunięcie akcentów z technik instruktażu do rozwoju technik uczenia się. Dziś nasza rola opiera się bardziej na ułatwianiu lub po prostu bycie pewnego rodzaju przewodnikiem. Naszą rolą jest zwiększenie motywacji uczniów i rozwijanie ich umiejętności i strategii dzięki którym uczeń staje się bardziej kompetentny na strukturę środowiska i jest w stanie przejąć swój dalszy rozwój intelektualny na własną rękę. Na szczęście, wiele z tych strategii ,które " umożliwiają' i "angażują"- dzieci, młodzież czy dorosłych również łączą się z wzrostem motywacji.

Pozwolę sobie zacytować Joanne Rand, która na co dzień zajmuje się trudnymi sprawami dotyczącymi brakiem motywacji u dzieci. (Joanne Rand Whitmore - kierowniczka Family Achievement Clinic na Metro Health Medical Center in Cleveland w Ohio oraz Kliniczny Profesorem Psychiatrii i Pediatrii na Case Western Reserve University School of Medicine). 

"Główną różnicą między wysokim osiągnięciem zdolności a niskim osiągnięciem zdolności jest to, że osiągających nauczyli postaw i strategii, które pozwalają im odnieść sukces w warunkach szkolnych."

Z doświadczenia wiem że osiągnięcie zależy od gotowości do zaakceptowania wyzwania, podejmowania ryzyka, popełnienia błędu i przekonania że ma się kontrole nad wynikami. Osiągnięcie czegoś jest utrudnione prze perfekcjonizm, lęk przed porażką oraz przekonanie że kontrola lub wina należy do kogoś innego.

STRATEGIE : 

Istnieje wiele strategii motywacji grupy czy pojedynczych jednostek. Jednakże każda jedna technika może nie być odpowiednia dla wszystkich uczniów w tym samym czasie, ani skuteczna nawet dla jednego ucznia prze dłuższy okres czasu.

Motywacyjne strategie muszą być stosowane indywidualnie i często zmieniane tak aby nie stać się nieefektywną przez czas jej użytkowania.

1.Wyzwanie

Oferta możliwości do podjęcia prawdziwych wyzwań. Zachęcamy podopiecznych do podejmowania intelektualnego ryzyka. To daje im możliwość poznania relacji między wysiłkiem a sukcesem; sukcesem i motywacją oraz opracowaniem wyższej samooceny. Większość dzieci jest podekscytowana wyzwaniem, jeśli posiadają tę strategię, które są potrzebne do osiągnięcia sukcesu.(Patrz > Strategie #5)

2.Wykorzystanie mocnych stron

Opieramy się na mocnych stronach naszych dzieci, dajemy im możliwość do korzystania ze swoich talentów, starajmy się aby osiągały sukces poprzez rozwijanie swoich atutów. Choć są one bardzo zaangażowane nad danymi zadaniami, możemy pomóc im nauczyć się jak poprawić inne umiejętności w ich środowisku. Kiedy główny nacisk kładziony jest na ich słabości spędzają one dużo czasu na praktykowaniu tego co robią. Powoduje to obniżenie poczucia własnej wartości i jednocześnie obniża motywacje.

3.Wybór oferty 

Kiedy dziecko decyduje, ma większe poczucie kontroli swoich wyników. To poczucie kontroli zwiększa ich odpowiedzialność. Pamiętamy zatem aby zawsze oferować możliwości wyboru które są akceptowane w naszych oczach.

Negocjujemy w jaki sposób uczniowie mają wkład w osiągnięcie wymaganych celów. Czy dotrą do swojego celu swoją drogą ? Gdy już osiągnęli  swój cel na pewno mieli bardzo duży wpływ na działanie swoich obserwacji. Pamiętamy aby dążyć do tego samego celu przy użyciu tej samej metody. Kiedy dzieci dostają możliwość do podejmowania decyzji uczą się o konsekwencjach swoich wyborów. Uczą się także cenić siebie i własne umiejętności podejmowania decyzji. Pamiętajmy aby wykorzystać talenty, zainteresowania swoich dzieci aby ich tym zmotywować.

4. Zapewnienie bezpiecznego środowiska

Musimy pozwolić dzieciom na błędy bez kary. Wiedza na temat tego z czym sobie dzieci nie radzą ma kluczowe znaczenie w rozwoju motywacji. Uczniowie powinni wiedzieć że mogą uczyć się na własnych błędach. Lęk przed porażką może czasami powodować celowe poddaniem się własnym wysiłkom ponieważ jest to łatwiejsze od zaakceptowania niż niepowodzenie którym padną ofiary. Brak kontroli jest równy z byciem bezsilnym.

5. Naucz ich, jak uczynić swoje zadania łatwiejsze

Dzieci muszą wiedzieć jak sprawić aby ich własne działania były łatwiejsze w zarządzaniu. Nawet najbardziej wymagające zadania mogą być bardziej opanowane prze rozbijanie ich na mniejsze części i następnie realizowane drobnymi krokami. Każda mała część pracy dziecka jest miarą sukcesu co powoduje u dzieci większy zapał do nauki.(Wysiłek i zmagania to rezultaty w rozwoju motywacji) 

6. Używaj nagród z rozwagą 

Nagrody są najbardziej efektywne w przypadku korzystania przez krótki czas.

Nigdy nie używaj nagrody w długim okresie. Nigdy nie zwiększaj nagrody ze wzrostem oczekiwań. Zmniejszaj nagrodę, jak tylko zaczną być skuteczne. Długie korzystanie tylko wzmacnia kontrole zewnętrzną. Prawdziwą nagrodą za dobrą pracę musi być zadowolenie pochodzące z wysiłku i sukcesów.

7. Konkurs

Konkurencja może zwiększyć lub zmniejszyć motywacje w zależności od sposobu ich wykorzystania. To jest dobre dla niektórych, ale może spowodować kilku zwycięzców i wielu przegranych.

Długoterminowym celem jest nauczenie dzieci, aby wykorzystać każdą klęskę jako motywacje do poprawy. Ostatecznie podopieczni muszą być zachęcani aby zobaczyć porażkę jako pozytywne doświadczenie. Każda strata w konkurencji i każda nieudana próba jest okazją aby do wiedzieć się co można poprawić.

Dzieci, młodzież czy dorosłych generalnie "człowieka" motywuje zaspokojenie, spełnienie danej potrzeby. Motywuje nas to do działania i sprawia że następna przeszkoda, działanie stało się motywacją. Wyróżniamy takie motywy związane z potrzebami fizjologicznymi, przynależności, szacunku i samorealizacji. Aby zmotywować siebie lub innego człowieka przede wszystkim musimy zaspokoić podstawowe potrzeby oraz stale rozwijać swoją osobowość.